ლერწმებში ნიავს ეძინა უკვე, ყანჩა ყიყინით ეძახდა ყანჩას,
პატარა გოგომ შეხედა ღრუბლებს, პატარა ბიჭი ნაწყენი დარჩა.
მწუხრში ნისლივით ჩნდებოდა იჭვი,
რწმენა წყალივით ითხოვდა სითბოს,
ტანზე იხდიდა პატარა ბიჯი, პატარა გოგოს რცხვენოდა თითქოს...
გული ჩიტივით ბუდეში იჯდა,
და გლეჯდა ლაგამს მშიერი რაში,
პატარა გოგო დნებოდა ბიჭთან
და მზე ფიფქივით ქრებოდა ზღვაში.
[მორის ფორცხიშვილი]
| 
